၁။ အမိ နှင့်
၂။ အဖ။
မေမေ၊ ဖေဖေ၊ မံမံ၊ ချိုချို၊ ကိုကို၊ မမ၊ ဖိုးဖိုး၊ ဖွားဖွား စသည်အားဖြင့် ကလေးငယ်အား လိမ်မာသည့် စကားဖြစ်စေ၊ မလိမ်မာသည့် စကားဖြစ်စေ၊ တတ်သိနားလည်အောင် ရှေးဦးစွာ သင်ပေးသူမှာ အမိနှင့် အဖသာဖြစ်ပေသည်၊ (ထို့ကြောင့်) ''ရှေးဦးဆရာ၊ မည်ထိုက်စွာ၊ ပုဗ္ဗာစရိယ၊ မိနှင့်ဖ'' ဟူ၍ စာဆိုရှိခဲ့ပေသည်။
မှတ်ချက်။ ။ ပုဗ္ဗ- သဒ္ဒါသည် ရှေးဦးစွာဟု ဟော၏၊ အာစရိယ- သဒ္ဒါသည် ဆရာဟု ဟော၏။
၂။ အဖ။
မေမေ၊ ဖေဖေ၊ မံမံ၊ ချိုချို၊ ကိုကို၊ မမ၊ ဖိုးဖိုး၊ ဖွားဖွား စသည်အားဖြင့် ကလေးငယ်အား လိမ်မာသည့် စကားဖြစ်စေ၊ မလိမ်မာသည့် စကားဖြစ်စေ၊ တတ်သိနားလည်အောင် ရှေးဦးစွာ သင်ပေးသူမှာ အမိနှင့် အဖသာဖြစ်ပေသည်၊ (ထို့ကြောင့်) ''ရှေးဦးဆရာ၊ မည်ထိုက်စွာ၊ ပုဗ္ဗာစရိယ၊ မိနှင့်ဖ'' ဟူ၍ စာဆိုရှိခဲ့ပေသည်။
မှတ်ချက်။ ။ ပုဗ္ဗ- သဒ္ဒါသည် ရှေးဦးစွာဟု ဟော၏၊ အာစရိယ- သဒ္ဒါသည် ဆရာဟု ဟော၏။
